تشخيص بهتر، پيشگيري و درمان بسياري از بيماريها، نيازمند ابزارهايي با عملكرد سريع و دقت كافي براي تعيين توالي DNA مي¬باشد. شناسايي نقص¬هاي ژنتيكي به كمك ابزارهاي زيستي در آزمايشگاههاي تشخيص طبي، مستلزم صرف وقت و هزينه زياد است. در نتيجه، در اين اختراع كه در زمينه نانو زيست فناوري مي¬باشد، مبادرت به ساخت زيست¬حسگر با استفاده از سيستم پيل سوختي ميكروبي(MFC) شده است كه در جهت بدست آوردن اطلاعاتي در مورد توالي يك ژن خاص در مقايسه با روش¬هاي دورگه سازي مرسوم، ساده تر، قابل حمل، سريعتر و ارزانقيمت تر مي¬باشد. سيستم MFC، متشكل از دو محفظه آندي و كاتدي مي¬باشد كه بوسيله يك غشاي مبادله كننده آنيون و كاتيون از هم جدا شده اند و از ميكروارگانيسم¬ها براي توليد الكتريسيته استفاده مي¬شود. اين زيست حسگر، با اتصال DNAي عاملدار شده بوسيله تيول، بعنوان كاوشگر بر سطح الكترود گرافيت اصلاح شده با نانو ذرات طلا در خانه كاتدي ساخته شده است. از يك مولتي متر ديجيتالي هم براي اندازه گيري اختلاف جريان قبل و بعد از دورگه سازي استفاده مي گردد. گزينش پذيري اين زيست حسگر با استفاده از توالي¬هاي هدف مكمل و غير مكمل و همچنين توالي هدف حاوي تك باز اشتباه، مورد بررسي قرار گرفته است. بعد از تخمين حد تشخيص، از اين زيست حسگر جهت تعيين مقدار توالي DNAي هدف در سرم خون انسان استفاده شده است.

سرطان پروستات، دومين سرطان شايع بعد از سرطان پوست و دومين سرطان مرگ آور پس از سرطان ريه، در مردان است و هيچ درمان موثري ندارد. بنابراين، توسعه روش هاي جديد براي تشخيص زود هنگام اين سرطان، مورد نياز است. ردياب هاي شناساگر زيستي، مانند پروتئين¬ها، گيرنده هاي سنتزي و DNA ، يك عامل شناساگر مناسب براي تشخيص مولكولهاي زيستي مهم هستند. در اين پروژه، يك زيست¬حسگر DNA برمبناي الكترودهاي شبكه چاپي گرافيت اصلاح شده با نانو چند سازه ¬هاي مغناطيسي عاملدار شده براي شناسايي و اندازه گيري بدون نشانگر ژن سرطان پروستات تهيه شده است. نتايج به دست آمده از مطالعات الكتروشيميايي نشان داد كه زيست حسگر ساخته شده مي تواند به طور اختصاصي، توالي DNA¬ي ژن سرطان پروستات را با حد تشخيص كم و در محدوده غلظتي وسيع شناسايي كند.

انسان هنگام راه رفتن مي تواند علاوه بر حركت اجزاي بدن خود اجزاي مكانيكي سبك و ساده اي را كه به اندام وي متصل مي شود به حركت درآورده و ژنراتور ساده اي را به حركت وا دارد كه حين راه رفتن انرژي فرد را بازيابي و توليد برق نمايد. اين انرژي كم مي تواند براي مصرف تجهيزات كوچك و كم مصرف همراه فرد به كار رود. بدين منظور يك پدال طراحي مي شود كه به وسيله ي فنر حركت رفت و برگشتي دارد و پدال از فشار وارد شده بر كف كفش استفاده كرده و باعث راه اندازي يك سري چرخ دنده شده و چرخ دنده ي آخر الكتروموتور كوچكي را مي پرخاند و توليد ولتاژ مناسبي مي كند. (در عمل مي توان براي سهولت و بالا بردن راندمان كار و كوچك كردن حجم مجموعه مولد الكترومكانيكي ذكر شده بجاي چرخ دنده ها از گيربكس هاي كوچك استفاده كرد و يا از پكيجهاي گيربكس با ژنراتور استفاده كرد) جريان توليد شده پس از يكسو سازي 2 باتري قلمي قابل شارژ 1.2 ولتي را شارژ مي كند. با قرار دادن يك اسيلاتور بر سر جريان خروجي از باتري اين باتري هاي قابل شارژ مي توانند از طريق سوكت مخصوص هر گوشي تلفن همراه، باتري موبايل ها را شارژ كنند. با اين وسيله ي جديد شما قادريد با حدود 1500 قدم (يك كيلومتر) راه رفتن گوشي تلفن همراه خود را به اندازه ي 1 ساعت براي استفاده شارژ نماييد. الكتروموتور تعبيه شده در پاشنه ي كفش 6 ولتي است و با (بحركت در آمدن بهنگام راه رفتن حدود 75 ميلي آمپر جريان توليد مي كند). بخش كثيري از بازار اين محصول را افرادي تشكيل مي دهند كه دايما در حال حركت هستند و به انرژي قابل حمل احتياج دارند.